Ikaw

Ikaw
By Genamos_US of Washington, DC

Sa akong pag-inusara, didto sa akong lantawan. Akong nakita ang nagsubo na berding bukid na gipayongan sa mga baga na panganod. Didto nagsugod pagbisibis ang uwan sa kagahapon na ni subay sa dalan sa akong huna-huna. Akong gi-ablihan ang gangha-an sa akong galamhan aron kini buhi-on pag usab ang nahikatulog na pagbati.

Lab-as pa kanako sa akong panumduman kining tanan. Na ang una natong panagtagbo, akong nabatyagan ning akong dughan, na kita gilamat lamang sa mga anino sa gugma. Dinhi nagsugod ang dili matukib na pagbati. Daw Maoy naghatag kanako og kainit ning akong dughan.

Imo kining gidasig ang akong kasingkasing sa kamaya. Ug Imo kining gipuno sa kalipay sa wala tuyo-a na panag-abot sa duha natong ka mga mata og sa kalit ka nipahiyum na daw ang atong duha ka mga mata nag-abot sa tumang kahibolong.
Samtang nagsud-on ko sa imong panagway. Akong nakita na daw gikulit ang imong mga tam-is na pahiyom, ang sidlak sa imong madanihon na mga mata, ngabil na tumang kapuwa og aping daw usa ka Macopa.Kining talagsa-on na higayon dili bu-ot palabyon. Ug Sa walay panaghid akong gihikap ang imong mga kamot daw usa ka duldol, na homok hikapon.

Karon, dili naman nako mapugngan ang paglabay sa panahon. Daw lab-as pa sa akong panumduman kining tanan. Labi na katong mga tunob sa kalisdanan na nihulga sa pagbu-ak ning atong bala-an gugma. Bisag unsa pa man mga unos niabot ning kinabuhi, ikaw gihapon ang akong nag-inusarang pagbati na gimahal og gipakahari. Akong gipana-ad sa langit, kining nagkaopos na kinabuhi na dili nako hikalimtan sa akong handumanan ang imong pagka-ikaw.